10. November 2009

Dat hölten Been v. Benno Strandt

Dor weer mal,n Bur in Küsselhusen
Von den vertellten’s öberall,
dat he een Swien harr mit,n Holtbeen
mang all de annern Swien in’n Stall.
Nu is jo hüt nich to verwunnern,
dat so wat keen Geheemnis blifft,
wo dat doch Presse, Rundfunk, Fernsehen
un ook “Tierschutz-Vereine” gifft.
So käm ook eenes D09s,n Wogen
In Küsselhusen antofohrn Un noch,n tweeten un,n drütten.
De Swienbur stünn grod in sien’n Goarn,
,n grotes Interviu soll maokt warrn.
So däden se em Frogen stelln,
woans dat käm mit Swien un Holtbeen.
Dat schull he mol genau vertelln.
Een wär dor von de “Tierschutz-Gilde”,
de snack ook wat von “Lob un Dank”
und wat de Bur for’n “edler Mens” wär.
Reet gor nicht af, de “Lobgesang”.
Um’t Swien sick soveel Meuh to moken,
Dat harr de Minschheit noch nich sehn,
wo annere bloß an’t Slachten dachen,
gäv he sein Diert,n hölten Been.
He schull nu ook,n poor Wür snacken,
Woans dat denn so komen wär.
De Bur wink af. Em pass dat gor nicht.
Wär ook meist al’n halv Johr her.
He sä bloß: “Mokt doch nich so’n Weeswark!
Wat sall dor veel to snacken sein?
Ich heff mi seggt, um’t Iesbeen-Eten
Slach ich doch nich dat ganse Swien!”